Je baby begrijpen
Een volwassene loopt dagelijks de marathon en een baby volgt het slakkenspoor…
Elke pasgeboren baby is in staat subtiele of duidelijke signalen af te geven, maar hoe kunnen wij die taal leren begrijpen of verstaan?
In dit blog probeert Conny van Kraamverdieping je inzicht te geven in hoe je baby communiceert in de eerste periode van zijn of haar leven.
Als een kindje wat moe of overprikkeld is en hij ligt in de box, zie je dat hij zijn oogjes halfsluit en zijn hoofdje steeds wegdraait. Ook gaan zijn handjes van open en ontspannen, naar gesloten en gespannen. Vaak hoor je na een poosje ook een zacht zeur- huil geluid. Dit is een heldere lichaamstaal zou je zeggen, maar tijdens onze “marathon” zal je de eerstgenoemde signalen vaak over het hoofd zien… Dat kan de reden zijn dat wij ons mogelijk vergissen. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken; hij verveelt zich.
Vergissen is menselijk, zolang onze intenties om het kindje te begrijpen daar maar is. Een baby zoekt geen perfecte ouder, die bestaan namelijk niet. Wat hij verlangt is iemand die hem als mens oprecht respecteert en serieus neemt. Dat voelt hij haarfijn aan omdat gevoel zijn specialiteit is.
Het gevoelszintuig is bij een baby namelijk het sterkst ontwikkeld. Baby’s zien, horen, ruiken, proeven en ervaren alles gevoelsmatig.
Wat betekent dat in de praktijk?
Als wij als volwassenen iets heel spannends voor het allereerst ervaren dan heeft dat een enorme impact op ons.
Ik heb jaren geleden een keer een vlucht meegemaakt in een zweefvliegtuig, dat vergeet ik mijn leven lang niet meer! Een nieuwe ervaring die moeilijk is uit te leggen aan de buitenwereld.
Maar hoe verwerkt een baby dan al die tientallen nieuwe indrukken die hij opdoet op een dag!?
Een volwassene denkt wat hij ziet en een baby voelt wat hij ziet, zonder zich nog te kunnen afsluiten. Dat heeft hij namelijk nog niet geleerd. Afsluiten is je van een prikkel ontdoen omdat we er bijvoorbeeld onrustig van worden of angstig. Wat wij vaak zo goed kunnen, of te goed kunnen. Maar het goede nieuws is: wij kunnen dat het kindje leren. Als een baby zelf aangeeft door lichaamstaal, dat het genoeg is, halen wij deze prikkel weg!
In de praktijk betekent dit: maak zijn omgeving rustiger of leg je kindje in een prikkelarme omgeving. Deze inprenting zal het kind uiteindelijk de rest van zijn leven gaan behoeden over eigen grenzen te gaan. Hoe dat kan?
Alle leermomenten, fijne en minder fijne ervaringen, slaat een kindje op. Zie het als een soort harde schijf waar jouw kindje gebruik van maakt.
Waarom vertragen?
Tijdens mijn werk als kraamverzorgster zie ik regelmatig dat kindjes na 2 dagen hongerig uit het ziekenhuis thuiskomen. Ze hebben dus een paar dagen te weinig voeding binnengekregen. Als dit eenmalig gebeurt, is er niets aan de hand. Maar als dit vaker voorkomt slaat je baby dit op. Je ziet dan dat zodra een kindje wakker wordt, hij gestrest is en vaak meteen hard huilt. Samen met ouders vertragen en observeren zorgt ervoor dat we de signalen juist lezen. Plas en poepluiers zijn dan ook een belangrijke graadmeter in die observatie.
De drukte en activiteiten van mijn dagelijks leven vergelijk ik met een autorit op de snelweg. In de vijfde versnelling raast alles langs me heen en het enige wat ik zie (en niet eens bewust) is de grijze snelweg. Niet de bomen en de bloemen of de mooie ondergaande zon…
Een baby leeft in de eerste versnelling, elke verandering van licht en beweging en geluid wordt hij daardoor gewaar. Een voorbij racende auto zal hij niet eens opmerken. Als ik in de vijfde versnelling langs zijn box loop zal hij niet reageren.
Kijk maar wat er gebeurt als je bij een jonge baby je arm snel boven zijn hoofdje heen en weer beweegt. Hij blijft gewoon voor zich uit kijken… Pas als ik mijzelf vertraag naar het niveau van het kindje merk ik dat hij reageert. Communicatie met een baby is heel goed mogelijk maar niet als ik het gaspedaal ingetrapt houd; alleen in vertraging kan ik zijn lichaamstaal en zijn signalen zien en opmerken. Soms overduidelijk maar meestal subtiel. Baby’s zijn in staat allerlei behoeftes, gevoelens en emoties te verwoorden. Wij moeten ze alleen leren begrijpen.
Een baby voelt zich al veilig als jij de intentie hebt om hem te begrijpen.
“Je draait je hoofdje weg en sluit je oogjes en handjes… Ik denk dat je moe bent. Wil je nu misschien lekker rustig in je bedje gaan slapen?”