Huilen, waarom huilt je baby?
Hoe voel jij je als je baby huilt? Krijg je het warm, voel je je nerveus? Word je misschien zelfs wat geïrriteerd omdat je niet weet wat te doen? En daar voel je je dan wellicht weer schuldig over…..
Ingewikkeld hoor, als je baby, de persoon die je recht in je hart raakt, zo’n verdriet heeft. Schone luier, voeding, slapen, wiegen en nog geen resultaat. Onthoud 1 ding: niet al het huilen hoeft opgelost te worden!
Ik begin bij het begin. Je baby communiceert op heel veel subtiele manieren die je als nieuwbakken moeder vaak nog niet allemaal ziet/kent. De expressie- en gevoelstaal leren ontcijferen en beantwoorden kost tijd. Daardoor mis je soms wat signalen en dat is helemaal niet erg. Als je baby merkt dat je nog niet reageert op zijn behoefte gaat hij harder zijn best doen om gehoord en gezien te worden in zijn wens. Dan gaat het van mopperen naar huilen naar krijsen in het uiterste geval.
Huilen mag
Vaak denken ouders, en dan vooral moeders, dat ze pas een goede ouder zijn als ze hun baby ellende en narigheid door huilen kunnen besparen. Maar is dat echt wat telt, is dat het belangrijkste? Huilen is een expressie die er mag zijn, een kind mag huilen, mag zijn gevoelens uiten. Bijna elke ouder wil dat zijn kind uitgroeit tot een evenwichtig persoon, zich bewust van zijn emoties en deze ook durft te uiten. Waarom blijft het dan zo spannend als je baby huilt en je het niet kunt ‘oplossen’? Als jij moet huilen wat vind je dan prettiger: iemand die je maant om stil te worden of iemand die je de ruimte geeft en troost brengt door er voor je te zijn…..?
Verschillende vormen van huilen
Er bestaan meerdere soorten huilen. Elk huilen geeft informatie weer over de emotionele gemoedstoestand van een baby. Behoefte-huilen is een vorm van huilen waarbij je baby de aandacht wil vestigen op actuele behoeftes. Niet alleen voeding of een schone luier, maar ook pijn, vermoeidheid of een teveel aan prikkels. Als huilen niet ophoudt raken ouders zelf gespannen, wat je taak om het huilen te begeleiden nog moeilijker maakt. Ik heb het vaker over het lijntje tussen moeders en hun kind en de spiegel die je kind je voorhoudt. Juist dit zorgt ervoor dat je sterk op elkaar reageert en je baby dus jouw stress gaat spiegelen tijdens het huilen. Dit noemen we resonantie-huilen. Hierdoor wordt het bijna onmogelijk om er te kunnen zijn voor je baby! De boodschap die jouw lieve, slimme baby je hiermee geeft is de volgende: eerst aan jezelf werken en je eigen stress een plek kunnen geven voordat je mij kunt helpen, met volledige aandacht. Om dit te bereiken hoef je eigenlijk maar een paar kleine dingen te kunnen. Diep ademhalen, in het moment kunnen zijn en accepteren dat je baby huilt.
Klinkt bijna te makkelijk he? Maar oefening baart kunst, echt waar.
Wat doe je als je baby huilt?
Zet je voeten stevig op de grond, voel dat je geaard bent. Adem diep in, adem rustig uit en pak dan je baby op. Praat zachtjes en vertel wat je ziet gebeuren. Geef je baby de boodschap dat het mag huilen en wees eerlijk over je eigen gevoelens. Benoem maar dat je het lastig vindt!
Als derde variant herkennen we herinnerings-huilen. Hierbij is er geen rechtsreeks verband met een duidelijke innerlijke of uiterlijke behoefte. Herinnerings-huilen is het uitdrukken van een overweldigende ervaring tijdens de zwangerschap of de geboorte waarbij de tolerantiegrens van je baby werd overschreden. Met andere woorden: er zijn gebeurtenissen voorgevallen die ze niet aankonden en die verwerkt willen worden. Door prikkels in het heden kan de herinnering weer opgeroepen worden. Het is traumatisch huilen om iets uit het verleden, hoewel het doorwerkt in het hier en nu. Het lichaamsgeheugen is ijzersterk en zal altijd reageren bij onverwerkte ervaringen.
Deze vorm van huilen is goed te begeleiden maar vraagt kennis en inzicht in de zwangerschap en de geboorte en de vertaling van iemand die hier bekent mee is. Door alles in kaart te brengen kunnen ouders de behoefte van hun baby, die voortkomt uit de zwangerschap en geboorte, gaan zien en hun benadering hierop afstemmen. Het doorvoelen van wat je baby heeft meegemaakt zorgt ervoor dat je kan begrijpen waarom je kindje reageert op bepaalde triggers. Denk maar eens aan een rompertje over het hoofdje doen, op het ruggetje neerleggen, onverwachts aanraken en daar heftig op reageren, alleen gelaten worden in een wiegje….. Dit zijn maar een paar voorbeelden van dingen die kunnen herinneren aan nare ervaringen die een kindje heeft opgedaan tijdens zijn geboorte.
Al in de weken na de geboorte kan ik je helpen om te begrijpen wat je baby en jij samen hebben meegemaakt tijdens de zwangerschap en de geboorte. Wat voor jou pittig was is dat vaak ook voor je kindje geweest! Met alle handvatten die je dan krijgt kun je nog beter aansluiten bij de specifieke behoeftes van jouw baby. Waardoor je beiden makkelijker kan ontspannen en aarden. We duiken samen in jullie verhaal en ik leer jou hoe je je baby kunt ondersteunen in het vertellen van zijn verhaal. Je kindje was erbij en wil niets liever dan aan jou vertellen wat het heeft meegemaakt. Zodat je elkaar (weer) begrijpt! Daarbij gaat het nooit over goed of fout, of over dat je dingen anders had moeten doen. Elke geboorte verloopt volgens zijn eigen patroon en altijd met een reden. Maar door open te staan voor de ervaring van je baby kun je hem of haar wel helpen om te verwerken.
Je hoeft echt niet bang te zijn voor het huilen van je baby. De reactie van de omgeving maakt vaak dat de drang in ons wordt aangewakkerd om het op te lossen. Je bent een ‘goede’ ouder als je je baby kunt troosten. Maar oplossen is niet in alle gevallen de juiste stap. Neem eens de ruimte om te kijken wat er gebeurt als je het huilen er laat zijn. Je baby dichtbij je, huid-op-huid. Dan gebeuren er prachtige dingen in jullie hechting…………..
Liefs Clara Marije, Slaapmagie
