Gewoon VIOLA

Persoonlijke ontwikkeling en opleiding brachten mij terug naar mijn eigen verlieservaringen. Verlies van mijn miskraamkindjes tijdens mijn zwangerschappen. Ik heb er niet naar kunnen en willen kijken. Een van de redenen was onwetendheid.

Mijn naam is Viola Boonstoppel. Moeder van vier prachtige kinderen, zeemansvrouw, werkzaam in de uitvaartzorg, geboren in Rotterdam, woonachtig in het mooie Brabant inclusief lieve labrador.

Ik leerde dat mijn verloren kindjes er toe doen. Ieder gedragen kindje is uniek, het doet er toe en het hoort bij jou. Het maakt niet uit hoe pril je zwangerschap was. Hoe zou het zijn als het gewoon zou zijn dat we begeleiding krijgen als we een kindje verliezen? Als het gewoon zou zijn dat we afscheid nemen?

Geen vrouw zou alleen moeten zijn of zich eenzaam moeten voelen na zwangerschapsverlies. Er is veel onwetendheid over wat er mogelijk is bij verlies van een priller kindje tijdens de zwangerschap.

Ik sta ouders bij vanaf slecht nieuws. Slecht nieuws komt vaak onverwachts en als een mokerslag. Het is heel lastig om dat alle informatie op te nemen en te komen tot weloverwogen en juiste beslissingen. Ik neem ze mee, stap voor stap. Op hun tempo, zodat ze bewuste keuzes maken en ze op hun eigen manier hun kindje kunnen verwelkomen en daarna ook in staat zijn op een passende manier afscheid te nemen.

Ik bied coachtrajecten op maat voor vrouwen die net als ikzelf niet in staat zijn geweest hun verdriet aan te kijken. Ik wil haar laten spreken die haar verdriet wegstopte en dapper probeerde door te gaan.
Uit eigen ervaring weet ik hoe fijn het is om dat jezelf te geven.

Bij bijzonder klein afscheid Gewoon Viola